Nihavent makamında bir şarkı düşün
Bestesi aşka ait, güftesi meftun
Teessür olmasın, içinde geçmesin hüzün
Aşıklar eşlik etsin, mağşuk dinledin
Adı umut olsun, söylensin dursun
Çocuk gülüşlerden kopart bir nebze
Sahte tebessümleri bırak geride
Fiyakalı olsun, yalancı dünyaya pozun
Bir görümlük değil, ömürlük olsun
Adı umut olsun, bakılsın dursun
Şiirle süsle kitabının son sayfasını
Bırak kafiyeler uymasın, redifler şaşsın
Arzı endam etsin duygular, kendini aşsın
Kıta kıta anlat, dökülsün özün
Adı umut olsun, okunsun dursun
Küflerinden temizle, aç puslu perdeni
Sedefli örtülerle süsle hayallerini
Yolun sonu artık, ömrün son demi
Bir düş senfonisi, bu son melodi
Adı umut olsun, çalınsın dursun
Öldür içinde ki gamı, tasayı
Gıyabında oku selâsını, tüm zerren duysun
Göm ulaşılmazlığa, yas tutulmasın
Taziyeyle geçmeyecek kadar kısa hayatının
Adı umut olsun
Sevgi dolu yaşa
Mutlu son bulsun
