Dava Adamlığı;
Bir siyasi parti etrafında beraber aynı hedefe yürümek değildir..
Dava Adamlığı; her ne surette olursa olsun kardeşinden, kardeşliğinden vazgeçmemektir..
Dünya görüşü ne olduğuna bakmadan ilahi kemalullahta buluşmaktır..
Ahde Vefadan vazgeçmeden kardeşi bir hatada yapsa da affı Allah’dan bilerek biz kimiz ki! affedelim Allah affetsin diyerek iletişimi koparmaktan vazgeçmektir..
Dava Adamlığı;
Biz sizi Allah İçin seviyoruz
Siz beni sevmiyorsanız bunu bilmek ve size kendimi sevdirmek için bana fırsat vermek için açıkça bana söylemelisiniz bunu duymak isterim, bu hakkımdır ve yok aksi ise sesinizi duymak isterim diyebilmektir..
Çünkü
Ben Dava Adamıyım İletişimimizi siz kardeşlerimizden koparmıyorum demek müslümanın vasıflarından olduğunu düşünüyorum..
Dava Adamlığı;
Aranmasak ve sorulmasak bile
hata yapabileceğimizi insan oluşumuzdan biliyorum diyebilmektir..
İnsanların hata yapabileceklerini de her zaman hesaba katarak düşünüyor ve ona göre hareket ediyorum demesini bilmelidir..
Hatasız olan tek Allah’dır onu çok iyi biliyoruz diyerek
Hatama bir hata daha yapıp sana bu mesajı attığım İçin senden özür dilemiyorum diye bilmek gerçek dava adamının vasfıdır...
Böyle dava adamlarına toplumumuzun çok ihtiyacı var..
Allah’ın yeryüzündeki son Temsilcisi, Eçisi, Peygamberi Hz Muhammed Mustafa (SAV) min ümmetim dediğinde ağzından bir ümmetim kelimesi daha çıkmasını nasıl bir Dava Adamlığını işaret ettiğinin bize açık bir delilidir...
Dünyada Müslümana Muhammed (SAV) min ümmetine dertsizlik ve rahatlık yoktur, haramdır...
Efendimizin hayatı ortadayken bize rahatlık dertsizlik haramdır...
Rehavet İmanı zayıflatır...
Hz Mevlana’nın şu dizeleri bize bu günde ışık tutması açısından ibret verici değil mi?
“Her gün bir yerden göçmek ne iyi.
Her gün bir yere konmak ne güzel.
Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş.
Dünle beraber gitti, cancağızım,
Ne kadar söz varsa düne ait.
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.“
Selam, Dua ve Muhabbetle
