Zaman duraksız rüzgâr, esmeye yeminli
Bazen kan donduran karayel, bazen ılık bir samyeli
Bir daha bakmaz ardına, dönüşü olmaz geri
İzini bıraksada, ömrü silerde geçer...
Uzun gibi görünen, bilinmezlik yolunda
Varmak için düzlüğe, tırmanırız yokuşa
Bazen bir kuş misali, bazense düşe kalka
Varabilirsen eğer, yorgunluğun da geçer...
Umdukların değildir bazen, hayatın sundukları
Nedense yanıtsız kalır, kaderin soruları
Hazırlıksız yakalar, bel büker konuları
Çalışır çabalarsın, sınav hep zorlu geçer...
İnanma, dört mevsim yaşanır diyenlere
Bahar tatlı bir sözcük , umudun bestesinde
Güneş hiç doğmaz, don tutmuş yüreklere
Bir yazın hayaliyle, nice ömürler geçer...
Dönüp duran dünyada , seninle durmaz acın
Yakar kavurur elbet, izin bırakır, geçer
Dağ gibi umutları yıkar, eler de geçer
Göz göz eder yüreğin, tek tek deler de geçer...
Bu kara günler elbet , aydınlığa da geçer...
