11.01.2020 10:33:41

Erol ÇITIR

Minicik ellerinle; tutarken elimden.
Hülyalara dalmıştı gözlerin! rüyadayken.
Biz uykusuz, biz yorgun, biz bitkin!
Sabahlara kadar! başında beklerken.

 

 

Sen hep güzel yaşa! gözlerin gülsün diye biz,
Hayaller kurduk! sen hayallerini yaşa kızım.
Doğduğun günde bile sevinemedim! ağlamaktan.
Sen ağlarken, bende ağladım kuzum.

 

 

Yaş dolu gözlerimle, bakarken sana,
Ben ağlarken! servis ağladı, doktor ağladı.
İki ay boyunca beni kovalayan! hemşire ağladı.
Telefonuma gelen! çağrılar ağladı.

 

 

Biz seni çok bekledik! kızım nerelerdeydin?
Yollara bakan; gözlerim! hep seni aradı.
Sensiz; mutlu olmayan, olamayan! kalbim,
Ve gökyüzünü kaplayan! “bulutlar ağladı”.

 

 

Fatıma koyulmuş! adın evveli ahirde,
Adını koyamadığım! dilim durmadı.
Ayyüzlü olduğun! dünden, bugüne,
Ay gibi parlayan yüzün! gözlerimi aldı.

 

 

Sen ağladın! gözlerim doldu! sana bakarken,
Sevdasına düştüğüm! merhametim ağladı.
Rahmeti yağarken! üzerimize Rahman’ın,
Etrafımızda dönen! melekler ağladı.

 

 

Ayyüzlü Aysimam, birtanem Fatımam!
Bakarken gözlerine! gözlerim doldu.
Kendim için yaşarken! bu beşeriyette,
Beşeriyetti bekleyen! gökyüzü, yerküre ağladı.

 

 

Kaderin cilvesi! oyun oynarken bile,
Ne kadar çok sevindik! biz bu işe.
Suç bende değil; suç gözlerimde,
Gözlerimde durduramadığım! yaşlarım ağladı.

 

 

Yeter artık Erol; yazma! bak işine,
Yüreğim dayanmıyor! şaştım, kaldım bu işe,
Ne yalnızım de! ne mahsun, nede garip,
Boş ver! Allah yar, Allah var emanet et! karışma işine.

 

 

10.12.2019
Selam, Dua ve Muhabbetle


Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.