Veren de O, alanda; Nedir senden gidecek?
Telaşını görende, Can senin zannedecek.
(Necip Fazıl Kısakürek)

İnsanoğlu...
Ne garip bir varlık.! 
Akıl sır erdirmek ne mümkün. 
Sanki, Dünya kendisinin ve İlelebet zevki sefada yaşayacak. 
Ne zaman başına bir hastalık gelse, işte o zaman ölüm aklına gelir, 
ne zaman bir musibet yakasına yapışsa korku, endişe, panik sarar bütün benliğini.
Kaçacak delik arar. 
Kıyamet koptu sanır. 

Kıyamet Suriyede dokuz yıldır kopmakta, kopmaya da devam ediyor.
Onlar hergün atılan bombalardan, işkencelerden, açlıktan, kışın donarak, yazın sıcaktan ölüyorlar. 
Yardım çığlıkları arş-ı alayı delip geçiyor.
Kimse duymuyor, kimse görmüyor. 
Başlar deve kuşu gibi kuma gömülü, üç maymunu oynuyorlar. 
Yemen'de her on dakikada bir çocuk  ölüyor. 

Toplamda seksen beşbin çocuk açlıktan öldü.
Yemen halkının yardım çığlıkları Dünya da cevapsız kalıyor. 
Filistin yıllarca karantina altında. Gazzeye giriş çıkış yok.
Açık hava hapishanesi.
Çoğu bölgelerde girişler çıkışlar kontrol noktaları ile denetleniyor. 
Afrika, Patani, Arakan, Keşmir hepsi birer Filistin. 
Zulüm görenler Müslüman, zulmedenler haçlı zihniyetliler ve münafıklar... 

Rabbim bunca zulme hiç kayıtsız kalır mı? 
"Sizi vallahi Allah'a şikayet edeceğim diyen" küçücük kızın ahı!
Arş-ı alaya yükselmez mi? 
Üç yaşındaki çocuğun "anne cennette yemek var mı? Varsa o zaman ölelim" dedikten sonra cennet kuşu olması gayretullaha dokunmaz mı? 

Peki ya Avrupa'ya geçmek isterken boğulup, kıyıya vuran Aylan'lar, Rihan'lar...
Öldürülen çocuklar, tecavüz edilen, hapishanelerde tutulan, işkenceye tecavüze uğrayan binlerce kadınlar....
Ya Allah'ın sessiz kulları, eziyet edilen, işkenceyle öldürülen hayvanlar...
Üçüncü Dünya ülkeleri açlıktan ölürken, diğer ülkelerin israfta sınır tanımaması, çöpe atılan ekmekler... 
Zinanın alenen ortalıkta yapılması ile doğan çöpe atılan bebekler... 

Mazlumun ahı yerde kalmaz elbet. Ellerini semaya kaldırılıp
"Yarabbi halimizi sana arz ediyoruz sen bilensin, görensiz, bizleri görüpte görmezden gelenleri, çığlıklarımıza kulak tıkayanları sana havale ediyoruz" diye yakaran mazlumun sesine cevap gelmez mi? 
Elbette gelir. 

Önce uyarır depremlerle, sellerle, doğal afetlerle, ikaz eder anlamadık mı? 
Corana Virüsü ile korku salar yüreklere. 
Ölüm kol gezmeye başlamadan daha  hastalık haberleri panikletir herkesi. 
Karantinaya alınıp aç kalma korkusu ile marketler de reonları boşalttırır. stoklar yaptırır.

Hergün ölümle burun buruna yaşamanın nasıl bir duygu olduğunu...
Anladık değil mi? 
Can korkusu ile bize sığınan insanları... 
Ölümü, açlığı, çaresizliği anladık değil mi? 

Ah aldık ah!.. 
Arş'a yükselen ahlar karşılık buldu.
Küçücük bir virüsün kocaman ülkeleri ne kadar çaresiz bıraktığınına şahit olmuşken, bundan sonra gayretullaha dokunan büyük sözler sarfetmeyiz inşaallah.

Dünya malının Dünya da kaldığını, kefenin cebinin olmadığını anladık inşallah. 
Aklımızı başımıza devşirmenin zamanı geldi de geçiyor.
Unutmayalım
"Allahın adaleti yücedir, kılıcı keskindir" Vesselam...
Selam ve dua ile