Alkolün, bir insanı tüketişini, insanlıktan çıkarıp başka bir mahluğa dönüştürdüğünü yaklaşık bir kaç yıldır  ibret nazarı ile izliyoruz  
Sakin, kendi halinde bir insanın birkaç yılda insanlıktan çıkıp nasıl zavallı,  acziyet içerisinde sağa sola sataşarak kendini aşağılarında aşağısına düşürdüğüne şahitlik ediyoruz.

Alkol öldürüyor.
Önceleri yavaş yavaş, daha sonraları çok hızlı bir şekilde.
İçen insanda akıl muazenesi kalmıyor, beyni uyuşuyor.

Normal zamanda İki lafı bir araya getiremeyen, kendini ifade edemeyen, silik, korkak bu tipler, iki duble attıktan sonra dili çözülüyor kendilerini  aslan sanıyor.
Ayık iken yapamadıklarını, cesaret edemediklerini, alkolden güç alarak, iki duble bardağın arkasına sığınarak yapıyor.
Alkol'ün ölçüsü nedir?
Ne kadar içilirse muhakeme yeteneği kaybolur? 
Alkolik kime denir? 
İlgi alanım dışında olduğundan bu soruların cevabını bilmiyorum. 
Lakin bildiğim birşey varsa yıllardır aynı binada oturduğumuz adamın, son yıllarda tamamen kendini alkole teslim ederek apartmanda komşulara sataştığı, kapılarını çalıp küfür ettiği, hatta ve hatta apartmanın önünde oynayan çocuğukların üzerine yürüyerek çocukları korkuttuğu, bütün komşularda huzur bırakmayıp, bizlere hayatı zehir ettiğidir. 

Şimdi diyeceksiniz ki karakol'a gidin  şikayette bulunun. 
Şarhoş olup evinin penceresinden sarkarak, ya da  beyzbol sopasını sırtına takıp içkiden ve kuru odun parçasından aldığı cesaret ile aşağıya inerek, apartman sakinlerine ağıza alınmayacak küfürler eden bu zavallı, biçare edep, haya yoksunu adam her azdığında, şerefsizleştiğinde, acayip bir mahluk'a dönüştüğünde karakol aranıp şikayet ediliyor, polisler gelip karakola götürüyor.
O kadar rezil ki aynı rezilliği karakolda memurlara da yapmaktan geri durmuyor. 

Bu zavallı mahluk'un hayattan beklentisi olmasa gerek ki kendince  atraksiyon yapıp, renksiz, monoton birbiririnin aynı olan günlerini aklı sıra renklendiriyor.

Günlerce baykuş gibi tünediği cam kenarından inip ortalığı birbirine katarak, insanlara, sataşıyor. 
Apartman sakinlerinin, sokak hayvanları için koyduğu su ve mama kaplarını döküyor.
Hızını alamayarak bahçede yetişen gece sefalarına karşı saldırıya geçiyor. 
Aklınca insanları küfürleri ile korkuttuğunu sanıp, alkolden uyuşmuş beyni ile kendi kendini kahraman ilan ediyor. 

Eşi ve çocukları terke etmiş ayrı yaşıyor. 
Akrabaları gelip gitmiyor. 
İki kelam edeceği konu komşu yok, herkes selamı sabahı kesmiş. 
Çünkü adamda karakter yok.
Küfür ederken saçtığı tükrüklerden, pelteklemiş dilinden, bütün zerrelerinden pislik fışkırıyor. 
Sanki Rabbim bu adamdan bütün güzellikleri almış, pis bir ceset torbası gibi bedenini alem-e ibret için etrafta dolaştırıyor. 

İnsanların alkol alma, günaha girme özgürlüğüne, karışmak, müdahale etmek benim haddim değil.
Lakin alkol alanlarda dozunda almayı, başkalarını rahatsız etmemeyi bilmek zorunda.
Zira şişe de durduğu gibi durmadığı aşikar.
Alkol alıp sarhoş olup, konuyu komşuyu, kadınları, çocukları rahatsız etmeye de kimsenin hakkı ve haddi yoktur. 

Selam ve dua ile.