Gecenin koynuna döktüğüm yaşlar,

Birikse kurumuş nehirler dolar.

Bir el etsem ardıma düşer yıllar,

Beni sadece geceler anlar.

İnsanlar en tatlı uykularında,

Tahtlara kurulmuş rüyalarında.

Bilinçsiz yaşanan günler ardında,

Beni en güzel geceler anlar.

Özgür kalır yollar, yaşlı topraklar,

Rahatça zikir eder güller,yapraklar.

Karanlığa gömülür kara günahlar,

Beni en iyi geceler anlar.

Üşüşür beynime sisli anılar,

Kendim kendime savaşlar açar.

Fırlattığım dertleri geceler yutar,

Beni sadece geceler anlar.

Geceyle aramda gizemli bağ var,

Ruhum yavaşça derine dalar.

Gecenin merhemi yaramı sarar,

Beni yegane geceler anlar.

İnsanlığın geldiği son nokta acı,

Gayretler yok etmek için inancı.

Geceler benimle çekiyor sancı,

Beni sadece geceler anlar.