Bulutlar ritmik, sessiz yağmur akıtıyorken,

Birdenbire hayatım bir çizgiyle bölündü.

İnsanlar kaçar adım sağa, sola koşarken,

Gözlerim bulutlarda, annem yağmurda gömüldü!

Şefkati hangi insanla kıyas edilebilir ki,

Rabbim anaya vermiş evlada özel sevgiyi.

Hasreti; kızgın demirle bedenimi dağlar gibi,

Gözlerim bulutlarda, annem yağmurda gömüldü!

Gözlerindeki merhamet gözlerimin önünde,

Ne zaman görsem anne –kız beraber yürürse,

Beynim tutuşur çığlık çığlığa göğe varan alevle,

Gözlerim bulutlar da, annem yağmurda gömüldü!

Uykularıma girse daim tatlı tebessümüyle,

Kızım diyen o aşina ses can verse hücrelerime,

Ah sevgimi sunabilsem, her anımda sonsuz kere,

Gözlerim bulutlarda annem yağmurda gömüldü!